Σκορπιστήκαμε ισάριθμα στους ανήλιαγους κύκλους της άμμου. Κάθε προσπάθεια παραβίασης των ορίων της σκιάς πατάσσεται πάραυτα. Φρόντιζαν γι’ αυτό τα όρνεα πάνω στις ομπρέλες. Τελικά ίσως μόνο την νύχτα καταφέρναμε να το σκάσουμε από
εκεί. Κουρνιάζαμε όσο σκίζανε τους άτυχους συντρόφους μας με τα
ράμφη τους. Υπομείναμε καρτερικά τον ήχο της σάρκας τους να ξεκολλάει με
το στανιό απ’ τα κόκαλα μέχρι που έσβησε ο ήλιος στην θάλασσα. Πολλοί κατέληξαν νωρίτερα μέσα στα όρια της σκιάς από την αφυδάτωση.
Όσοι τα καταφέραμε ουρλιάξαμε στο σεληνόφως«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Λάβαμε για απάντηση το ουρλιαχτό των σαρκοβόρων
θηρευτών απ’ τα βάθη του δάσους.«ΘΑΝΑΤΟΣ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου