Τα κοράκια

 Σε μια δέντρινη συστάδα 
στον πυρήνα της σιωπής, 
στον βυθό που με τρομάζει 
η απουσία της βοής.

 Ανακάλυψα τις ρίζες μου 
στων πεύκων την σκιά, 
μα με τρόμαξε ένας χτύπος 
από κέλυφος σιμά.

 Κοίταξα ψηλά και είδα 
τα κοράκια στα κλαδιά, 
να τζογάρουν την ζωή μου 
κουκουνάρι και ζαριά.

 Όπως έτρεξα μου γλίστρησαν 
του Νάρκισσου τ'αυγά, 
τώρα ο κρόκος τους χορταίνει 
τα γλυκά μαύρα πουλιά.

                                    Σ.Κ.