Αν βουλιάζαμε στου ουρανού το γαλάζιο
και πετούσαμε στων βυθών την σιωπή,
αν απ' τις σκάλες μπορούσαμε μόνο να κατεβούμε
και για να ανεβούμε αρκούσε ν' αφήναμε για λίγο την κουπαστή,
αν απ' τις πόρτες ήμασταν ικανοί μόνο να μπούμε
και η εκπαραθύρωση ήταν η μόνη μας διαφυγή,
αν ο ήλιος γέμιζε μια μέρα τον μήνα
και η πανσέληνος φώτιζε την πλάση κάθε πρωί,
αν τα δέντρα έβγαζαν φύλλα μέσα στο χώμα
και στις ρίζες τους έβρισκαν τα πουλιά θαλπωρή,
τότε οι νεκροί θα συνέχιζαν να φοβούνται τον θάνατο,
όπως οι ζωντανοί την ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου